Puerto Lapice |

Zaterdag 4 april 2015
Goed geslapen, nog veel napraten over de indrukwekkende processie van gisteravond in Lorca.
Om 12.30 gaan we naar La Cantina voor het verjaardagsfeestje van Cheyenne, dochter van eigenaars van de camping El Zorro. Met een lekker zonnetje zitten we aan de lange tafels buiten met alle gasten van de camping en uiteraard de jarige. Het is zoals we al meerdere keren hebben meegemaakt een gezellig gebeuren.
Vanmiddag behagelijk in de zon, het wordt zelfs weer warm.
Om 19.00 uur bbq in La Cantina, bijna alle gasten doen mee. Er is ook een groep spanjaarden van de Catalaanse Naturisten bond.
Als een van de spanjaarden flessen eigengemaakte cava van eigen wijgaard aanbied en uitdeeld is de ban gebroken en feesten, drinken en zingen en praten we, onder leiding van Leo, vader van Denise, met elkaar tot in de late uurtjes.

Maandag 6 april 2015
Vandaag vertrek van El Zorro en we gaan op zoek naar de route van Don Quichot.
Na een hartelijk afscheid vertrekken we om 10.30 uur .
We rijden via Velez Rubio, Velez Blanco , Maria, door de Sierra de Segura, dan Puebla de Don Fabrique, over de Puerto de Pinar op 1600m, door een prachtig gebergte de Segura de Cazoria, waar de weg een en al kronkel is.

We passeren de mooie dorpjes Pontones en Hornos aan het het einde van het fraaie Embalse del Tranco. In Puerta de Segura zien we een mooie parkeerplaats bij een prive ziekenhuis en gaan hier overnachten en stallen de camper. Helaas, tegen de avond verschijnt een aardige bewaker die ons mededeelt dat we niet mogen blijven. ‘Mag natuurlijk wel van hem, maar niet van de directeur.” Iets verderop vinden we een geschikte plek bij een hotel en besluiten hier te blijven.

Dinsdag 7 april 2015
Na een goede en rustige nacht, vertrekken we via de N322 en de CM412,waar we in het vlakke gebied Campo de Montiel komen, we naderen de route Don Quichot.
Onderweg al veel tekenen van onze held Don Quichot gezien, beeltenissen van hem en zijn knecht Sancho Panza bij binnenkomst van elk dorp, we zijn in het zeer kale en vlakke Castilla-La Mancha
Ook bij de stadjes Valdepeñas , Ciudad Real, zien we de afbeeldingen van Don Quichot en na de N401 en CM4120 slaan af naar het dorpje Puerto Lapice, de doorgang tussen de Sierra de la Calderina en de eerste plooien van de Toledo-gebergte.
Het artistieke erfgoed van Puerto Lápice in wezen gekoppeld aan Don Quichot , roman van Cervantes gepubliceerd in 1605.
Hier in Puerto Lapice ziet Don Quichot de herberg voor een kasteel en de herbergier als ridder.

Dit dorp staat geheel in het teken van Don Quichot, overal zien we zijn beeltenis, souvenir winkels , museum .
In Puerto Lapice is een goede camperplek en tegenover ons op een hoge heuvel, de Sierrecilla, staan drie van de beroemde windmolens.
We gaan het dorp in, bezoeken diverse winkels en een museum, waar veel van de schrijver Cervantes te zien is.

Eindelijk kunnen we hier de door ons gewenste Don Quichot sticker voor de camper kopen.

woensdag 8 april
Vandaag gaan we echt op zoek naar de windmolens , de beroemde vijandelijke reuzen van Don Quichot.

Op dat ogenblik ontdekten ze dertig of veertig windmolens die in die dreven staan en zodra Don Quichot ze zag, zei hij tegen zijn schildknaap: “Het geluk leidt onze zaken beter dan wij hadden kunnen dromen; je ziet immers, vriend Sancho Panza, hoe daar dertig of nog wel meer kolossale reuzen opdagen die ik van plan ben te bestrijden en allemaal van het leven te beroven, en met de buit zullen wij een begin maken met onze rijkdom. Dit is een eerlijke oorlog en het is een grote dienst aan God zulk kwalijk gebroed van het aardoppervlak te vagen.”
“Welke reuzen?” zei Sancho Panza.
“Die daar,” antwoordde zijn baas, “met die lange armen, die bij sommigen wel bijna twee mijl lang zijn.”
“Kijk uit wat u doet, heer,” antwoordde Sancho. “Die dingen in de verte zijn geen reuzen maar windmolens en wat armen lijken zijn de wieken, die worden rondgewenteld door de wind en de molensteen laten draaien.”
“Het is duidelijk,” antwoordde Don Quichot, “dat je geen ervaring hebt met avonturen: dat zijn reuzen; en als je bang bent, moet je maken dat je wegkomt en een gebed zeggen terwijl ik een hevige, ongelijke strijd met hen aanga.”

Bij Fuente el Fresno slaan we af en rijden door de enorme vlakte van Castilla-La Mancha. Even voorbij Alcazar de San Juan komen we bij Campo de Criptana, met zijn vele oude molens boven op de heuvel achter het dorpje.

Van hier naar Madridejos en dan naar Consuegra, hier zijn boven op een zeer hoge heuvel de vele molens in rij opgesteld te zien en worden ze bijgestaan door een groot moors kasteel.

We hebben het grootste deel van de Don Quichot route gevolgd en er zeer van genoten, mede door de steeds aanwezige geest van Don Quichot die ons begeleidde.
Eind van de middag arriveren we op camping El Greco in Toledo.